Hvernig líður þér í buxum ömmu þinnar?

föstudagur, maí 20, 2005

Molar................

Reimarnar á skónum mínum eru gular.

Þar sem ég stend á horni Pósthússtrætis og Tryggvagötu, miðbæjarstöðvarmegin.
Horfi niður á þessa líka grillfínu stáltárskó,ökklaháa. Þeir eru líka gulir.
Skrýtið að svona gulur litur skuli vera á ekta leðurskóm. Af mörgum litum í dýraríkinu hef ég aldrei séð kú sem er svona á litinn. En ég hef líka bara verið í sveit á Íslandi.
Finn allt í einu skítalykt sem er svona nokkurtnveginn, (já ég skrifa það svona). Já svona nokkurtnveginn sambland af pylsuvagni sem selur, í bland við pylsur auðvitað, líka hákarl,harðfisk,skrautblóm,ilmjurtir,ódýr ilmvötn,stimpla í Lödu samara,og skyrhræring, og svitafýlu af fjögurhundruðfjögurtíuogátta fullorðnum og eitthundraðáttatíuogþremur börnum.
Þau börn sem komu með mömmum sínum voru böðuð, svo ég fann ekki lyktina af þeim. Þessi eitthundraðáttatíuogþrjú voru með helgarpöbbum. Svo það gætu hafa verið fleiri börn þarna.
En það kemur þessu máli ekkert við.
En. Hitti ég ekki bara nokkuð vel á lyktina?

Já ég er semsagt kominn innfyrir og er að labba um Kolaportið.
Hér er æðislegt að vera 4-8 menningaheimar í gangi. Og ekkert virkar, því við erum á Íslandi.
Enginn kann að prútta, enginn vill prútta, allt. Verðmiði ræður.
Nei segi ekki alveg.

Við erum smátt og smátt að læra.

Förum inn með það hugarfar að þetta sé "útlenskur" markaður, því þetta er ekkert annað.

Draslið....Maður....Lifandi.

Labba að bás. þrjátíuogníuára gamalt straujárn liggur á hliðinni í haug af lítið slitnum inniskóm frá elliheimilinu Grund. Gömul rafmagnssnúra úr striga sem farinn er að trosna, sýnir einn bláann vír og einn rauðann berjast hetjulega við að reyna að hylja sjálfasig upp við straujárnið, rafmagnskló fylgir ekki með.
Djöfull maður!
Sjötíuogtveggjagömul kerling gengur fram hjá mér lyktandi eins og brugghús sem hefur rétt í þessu framið þjóðarmorð. Í nýðþröngum hvítum spandex buxum og ennþá þrengri hlébarðamynstruðum jazzballettoppi.
Sá strax eftir því að hafa verið byssulaus.
Sá að næsti bás bauð uppá vídeóspólur. Uppúr bunkanum gægðist kvikmyndin Magnús.
Og þá rifjaðist upp fyrir mér hversu mikil snilld sú kvikmynd er.

" Ha á nokkuð að reyna að hengja sig aftur."

Djísúss Kræst.
Þessi bás er æðislegur. Þarna er hægt að kaupa sér ósamstæða skó á aðeins fimmhundruð kall.
Keypti mér æðislega svarta dömuskó með sjö tommu hælum og koparspennu sem gat rýmkað hann um hálft númer númer. Fjöguroghálft. Og grænt Nokiastígvél númer fimmtíuogsjö. Ætla að nota þetta til að henda fyrir leið eitthundraðogfimtán, einhverntíma þegar ég hef tíma til.
Næsti bás nokkuð flottur líka. Ef þú kauptir hálsmenn úr þurrkuðum lambaspörðum sem lökkuð eru með hárlakki, færðu tvö heimatilbúinn bjúgu frá Botulínumstöðum í kaupbæti.
Þegar ég sá tvær miðaldra konur slást um tuttuguog þriggjaára gamalt vöfflujárn nennti ég þessu ekki lengur og fór út. En samt ekki áður en að hafa bent þeim á það að það fylgdi engin rafmagnskló með.

Immagaddus segir......................

Engin ummæli: